Binnenkijker 94, 2018

Kolhorn

 

In de Binnenkijker kijken we binnen in het interieur van een stolp. Deze verschillen nog meer van elkaar dan de buitenkanten. Ditzelfde gaat op voor de mensen die er wonen en werken. In het jubilerende Kolhorn (600 jarig bestaan) gaat achter donkergroen geschilderde houten topgevels een dot van een langhuisstolp schuil, die tevens een kleinschalige b&b herbergt.

 

Achter een zonbeschenen, brede sloot met hoge bomen aan weerszijden en volop bloeiende waterlelie en gele plomp op het wateroppervlak, ligt eerst de groene oase van een zogenaamde overtuin die bij dit goed verborgen stuk agrarisch erfgoed hoort. Een houten steiger nodigt uit om de warme voeten in de sloot af te laten koelen. De smalle dorpsstraat met de opmerkelijke naam Nieuwe Streek (alleen toegankelijk voor voetgangers) ligt er stil en verlaten bij. Zonovergoten, dat dan weer wel. Houten topgevels, makelaars en dakkapellen rijgen zich aaneen tot een uniek dorpsbeeld. Niets wijst hier echter op de directe aanwezigheid van een langhuisstolp. Die ziet men dan ook pas als je vanaf het straatje een paar meter verderop over een eveneens groene schutting heen en tussen twee zadeldaken doorkijkt. Verhip. Bij het zien, wordt je bijna het gevoel van een heuse ontdekking gewaar. Het is echt zo, daar staat ie. In volle glorie en ook hier onder de directe beschutting van hoog geboomte op wat later het achtererf zal blijken te zijn. Razend nieuwsgierig geworden naar dit aparte stolptype en diens aantrekkelijke vorm van recreatieve herbestemming, zit er op deze doordeweekse zomerdag niet anders op dan aan te bellen.

 

Van Leiden naar ‘buiten’

Na een herhaald geklingel melden zich Ries en Marijke Heezen aan de geopende bovendeur. De aimabele bewoners vragen ons binnen en trakteren op een fris glas water. Deze knusse entree is in feite de verbinding van de voormalige boerenwoning aan de oude stal met daaraan gekoppeld de kapberg. Dat verklaart de dubbele houten topgevel aan de straatzijde. Binnen heerst er een aangename sfeer en is de stal nu een ruime woonkamer met zithoek annex keuken met eethoek. De gast wordt meteen verwelkomd met vloeren van groene en gele estrikken en boerengeeltjes waarin de patronen van grup en koestallen door het gebruik van afwijkende motieven herkenbaar zijn gebleven. Ries en Marijke komen uit Leiden en toen de kinderen het huis uit waren, was het na pensionering tijd voor een oude wens: buiten wonen. Tijdens een kampeervakantie aan de kust belandde het stel per fiets in Kolhorn en staand op de boogbrug boven de Hoogsloot was het stel in een klap verliefd op het dorp. Op een nabij terras gezeten, bleek dit object op nog geen twintig meter afstand te koop te staan. “Met mijn nieuwe smartphone stonden we meteen in contact met de makelaar”, meldt Ries. Marijke en hij wonen alweer ruim vijf jaar tot groot genoegen in hun langhuisstolp, en dat feit horen ze vandaag voor het eerst. Beiden kijken elkaar vol ongeloof aan, maar met Brandts Buijs bij de hand is de constatering snel geaccepteerd. “Is ons huis ook nog een stolp”, glimlacht Marijke.

Eenmaal in Kolhorn bleek de ruimte binnen groot genoeg voor het opstarten van een nevengebruik. Ries en Marijke begonnen een kleinschalige (maar luxe) bed & breakfast met een inpandige, aparte unit voor vrienden van de fiets, maar ook voor familie en kennissen uit de Randstad die willen onthaasten. Hiervoor sloten ze zich zelfs aan bij de ambassadeurs van de Omringdijk, mensen die behalve logies hun gasten ook willen laten delen in de kennis over de geschiedenis van dorp en omgeving. En dat komt hier goed uit, want Kolhorn, de polders en Westfriesedijk hebben een rijke historie.

 

Tuinen en gierzwaluwen

De kapberg is de trots van Ries en Marijke, want behalve dat hierin zich hun eigen ‘nadenkkamer’, herbergt het dak van de kapberg bovendien een flinke kolonie gierzwaluwen. Gasten die elk voorjaar terugkeren om onder de rode pannen te nestelen. “Het is soms een leven als een oordeel, maar zo uniek en zo gezellig.” Als ze in begin augustus plotseling zijn vertrokken, is het altijd weer even wennen aan de stilte. In de kapberg herkennen we zonder moeite de vierkantconstructie en buiten vliegt een zeven mans formatie gierzwaluwen over als om te bevestigen dat ook zij hier thuishoren. Er is in de loop van de jaren al veel opgeknapt en met de inzet van aannemer Pronk uit Warmenhuizen zijn Ries en Marijke heel content. Zoals in de voormalige boerenwoning waar bijvoorbeeld een nieuwe trap is gemaakt. De woonkamer herbergt een fraai betegelde schoorsteen. De details aan stijlen, balken, hoekkepers, kamerdeuren, raampartijen en kleine tegeltableau’s spreken voor zich en geven deze langhuisstolp een intiem karakter. Beiden zijn gek op tuinieren en doen dit naar eigen zeggen ecologisch verantwoord. Het grote erf (oppervlak 1.200 m2) met overal bloeiende planten, knusse zithoekjes en hoge bomen lijkt verdacht veel op een paradijs. Een boerenparadijs, waar Marijke het liefst in de schaduw van de kapberg zit of helemaal achterin achter de heg bij de waslijn. “Vanzelfsprekend worden we vriend van de stolp, schrijf ons maar in”, roepen ze ons bij
vertrek na.

 

WM

Binnenkijker 94, 2018