Binnenkijker 75, 2013

Assendelft

In de Binnenkijker kijken binnen in een stolp. Nog meer dan de exterieurs verschillen de interieurs van stolpen. In deze aflevering het resultaat van een langjarige renovatie in combinatie met herbestemming. Eén stolphelft is zo goed als klaar. Tijd voor een momentopname.

 

Motregen is ook regen. Niet elk puntdak is echter een stolpboerderij. Maar deze piramide in Assendelft is er zonder enige twijfel een. Een heuse, echte en onvervalste stolp. Het beeld van deze stolpboerderij in combinatie met de dichtbijgelegen R.K. Sint Odulphuskerk is al 100 jaar onaangetast. Een sterk Noord-Hollands plaatje, zo een waarvan je een brok in de keel krijgt.

 

Leesbare geschiedenis in comfortabele woning

Rik en Olga de Leeuw wonen met hun drie dochters Irene, Dorien en Janet sinds kort weer op nummer 601 in de ene helft van de stolp anno 1871. De andere helft is onder nummer 601A nog in ontwikkeling. Via de staldeur, waarachter zich een moderne variant van een klompenhos bevindt, kom je via de gang op voorheen de lange regel in de gezellige woonkamer annex keuken. Direct vallen de subtiele toepassingen op in de verbouwingsingrepen die zicht houden op oude bouwsporen. Bijvoorbeeld door gebruik van twee kleuren vloerbedekking. Kom er maar op en durf dat maar eens. Het verhaal van je stolp, dat geschiedenisboek in hout en steen, blijft op deze manier wel ijzersterk overeind.

Koffie staat ingeschonken op de grote tafel. Rik zit al voor we binnen zijn op zijn praatstoel, Olga vult aan met een computerpresentatie, waardoor alle oren en ogen nodig zijn.

 

Inventieve indeling

Rik en Olga wijzen op de uitgevoerde indeling van de halve stolp naar een woonbestemming en die is met grote toewijding en door een inventieve indeling bijzonder geslaagd te noemen. Steeds is gezocht op de oude constructie een wezenlijk onderdeel te laten zijn van de nieuwe functie. Zo is de hal achter de voordeur met gietijzeren deurrooster met koeienkopje ruim opgezet met de trap naar boven met in de draairuimte de meterkast, die is afgewerkt met een oude bedsteedeur. De kamer annex keuken is al evenzeer doordacht. Bij binnenkomst loop je als het ware tegen de stalwand aan met daarin de oude kookplaats, compleet met turf- en andere kastjes. Verplaatst uiteraard, maar volstrekt ‘normaal’ gesitueerd in de nieuwe indeling. Een absolute vondst is om achter het bewust zichtbaar doorgezaagde blauwe schot de moderne keuken te plaatsen, zodat het lijkt of het moderne comfort altijd aanwezig was. Verder is de kamer ruim met een intacte indeling van de raampartijen.
De oude kleuren zijn stijlvol en met smaak toegepast. Lichtcrême in de zithoek, lichtblauw voor het keukengedeelte in aansluiting op het harde blauw van het stalschot. Het hoge balkenplafond is lichtblauw met groene balken en geel biesje, een fantastische afmaker zonder de boel bont te maken. Op de plek van de voormalige stal zijn de kinderkamers zo hoog dat de dochters uit de stalramen naar buiten kunnen kijken. De moderne opkamer aan het eind (of begin) van voorheen de stal is al evenzeer passend en verrassend in de geslaagde indeling van deze woonstolp. “Nee”, roepen de meiden in koor, “het is fijn in een stolp te wonen, want het is zo lekker ruim!” Ik heb de neiging ze onvoorwaardelijk te geloven.

 

Schaaldelen in combinatie met spanten

De dakconstructie is al net zo’n feest. Het hele dak is aan de binnenkant afgetimmerd met schaaldelen (ongekante houten delen) en daarom voorzien van zware spanten inplaats van sparren. In het achterste dakvlak zijn de oorspronkelijke spanten al eens vervangen door overbodig geworden telefoonpalen. “Want”, zegt Rik, “scheef stond ie wel, toen ik er in 1999 aan begon”. Daar is na het zorgvuldig aanbrengen van een palenfundering niks meer van waar te nemen. De dakconstructie oogt recht en dit gemeentelijk monument heeft de sfeer van een boerenkathedraal.
Het dubbele vierkant met rechte stijlen, de zwingen en het overstek van 21/2 meter ogen enorm. Een hoogte van 15 meter en de vierkantmaat van 8 x 8 m geeft op de grond een oppervlak van 18 bij 20 m. Details genoeg, zoals de binnenkant van de gemetselde topgevel waarvan het grote raam uitkijk biedt tot Heemskerk. De nieuw opgemetselde schoorsteen, waarop buiten de ronde schoorsteen rust. Of de opmerkelijk zware houten beugels die ruim boven elkaar tegen de vierkantstijlen zijn gespijkerd, waartussen steeds ‘een treetje’ hoger planken geklemd konden worden voor het nog hoger opsteken van de tas hooi. Of die ene plank van 130 bij 25 cm met welgeteld 16 gelijke gaten, waarvoor diende die? (zie ook elders in dit blad). Wat een stolp en wat een creatieve doorzetters. Echte leeuwen!

 

WM

Binnenkijker 75, 2013